In Electric Ladyland kun je heuse fluorescerende kunst bewonderen, maar je kunt ook deelnemen aan de kunst. Bezoekers zijn tijdens de bezichtiging aan het museum een deel van een kunststuk.
Het begin van Electric Ladyland
In 1999 opende de New Yorker Nick Padalino samen met Michele Delage de deuren van hun kunstgalerie Electric Lady. De naam van de galerie is ontleent aan het meest succesvolle album van de Jimi Hendrix Experience, omdat Nick destijds geïnspireerd raakte door de muziek van deze legendarische zanger.
Rond dezelfde tijd dat het album uitkwam werkte Nick aan een groot fluorescerend kunststuk. Omdat Jimi Hendrix ervoor koos om zijn meesterwerk Electric Lady te noemen, besloot Nick Padalino hetzelfde te doen met zijn meesterwerk. In 1969 kreeg Nick Padalino voor het eerst een black light in handen en is sindsdien in de ban van de mogelijkheden met ultraviolet licht. Al zijn kunst is dan ook gemaakt om bekeken te worden met dit bijzondere licht. Nick maakt niet alleen schilderijen, maar ook sculpturen, hele kunstomgevingen en mixed-media.
Het museum
In het museum kun je met een gids meelopen die je alles verteld over fluorescerende kunst. Het grootste kunststuk is zogenaamde “participatory art”. Dit kunststuk mag je betreden, om een onderdeel te worden van het kunstwerk. Het museum is daardoor meer een beleving dan een ruimte waar je alleen maar naar kunst kijkt.
De kunstwerken zien er al prachtig uit in normaal daglicht, maar wanneer er met eenblack light op geschenen wordt lijkt de kunst tot leven te komen. Ook een bezoekje waard is de mineralen tentoonstelling. Hier worden saaie, grijze stenen omgetoverd in levendige, gloeiende kunstwerken. De mineralen hebben Nick en Michele zelf verzameld op hun reizen.
Be the first to comment